Potrzeba koloru.

Czasem bywa tak, że nie układa się. Choćby człowiek na rzęsach stawał. Czasem pomaga spacer, zmiana planów albo odłożenie ich na później. 

Chciałam zrobić naszyjnik. Na konkretny termin, konkretny temat. Siedziałam nad nim, cicho burczałam pod nosem bo nic się nie składało, to co w głowie nie przekładało się na to co w rękach. W końcu stwierdziłam, że nie ma co się męczyć, nie zdążę to pewne, zatem zrobię coś miłego. Padło na kawałek ceramiki w kształcie sześciokąta wokół którego "chodziłam" już ponad rok. Kusił mnie ale wciąż nie byłam pewna czy zrobić coś prostszego czy bardziej rozbuchanego. 

Teraz wiedziałam, że ma być dość prosty. 

Ha! Za to zdjęcia będą kolorowe! A dokładniej zdjęcie z człowiekiem bo trzeba pokazać jaki ten element ceramiczny jest duży. A przedwiośnie takie bure, koloru trzeba!

Plan był piękny... ale najwyraźniej muszę jeszcze poczekać na wykonanie takich zdjęć. Te które zrobiłam były okropne. Chyba pierwszy raz wyrzuciłam wszystkie co do jednego. 

Dziś rano zrobiłam zdjęcie z człowiekiem bez umajeń. Tylko po to by było widać proporcje. 

A szaleństwo kolorowe odłożyłam na później. 

Na to też przyjdzie czas. 

Może gdy przedwiośnie - wg mnie jedyna paskudna pora roku - w końcu sobie pójdzie a ja odzyskam pełną moc i energię ;)

Naszyjnik z ceramicznym, własnoręcznym oczkiem. Oprawiony w koraliki, tył jedwabny (jedwab własnoręcznie farbowany, zapięcie metalowe z magnesem.