Pyzaty Księżyc

Akurat niedawno była pełnia a ja wykończyłam naszyjnik z pyzatym, różowym księżycem.

Ceramikę zrobiłam już jakiś czas temu (tu możecie zobaczyć jak wyglądał Księżyc jeszcze surowy i mokry), a dosłownie kilka dni temu skończyłam nad nim pracę. Oprawiłam go w szare koraliki, zawiesiłam na rzemieniach w kolorze srebrnym i stalowym.

Dzięki tym szarościom i prostemu wykończeniu jego uśmiechnięte oblicze nie jest przesadnie słodkie ;)

Naszyjnik z rodziną grzybaszkową.

Trzy małe grzybki, zaczątek czwartego, trochę mchu.

Wszystko na tle kory, pod zielonymi listkami.

Taka typowa jesienna scenka. 

Ten naszyjnik wykończyłam jeszcze w sierpniu ale jakoś czasu nie miałam by usiąść, zdjęcia na szybko zrobione trochę podratować.

Na razie nadrabiam zaległości, sprawdzam na zdjęciach czego Wam jeszcze nie zdążyłam pokazać a już niedługo pojawią się jakieś nowości. 

:)

Lubicie zbierać grzyby?

Pewnie domyślacie się, że ja bardzo. Nie tylko "spożywcze" do koszyka ale i inne na fotkach. Jeśli zaglądacie na mojego Instagrama to z pewnością o tym wiecie ;)

Księżyc nad miastem.

Tyle mam rzeczy do pokazania Wam że nie wiedząc od czego zacząć zdecydowałam się na tę najnowszą. 

Rysunek zrobiłam z myślą o konkretnej osobie (już go wręczyłam i mogę go teraz pokazać), której podobała się moja książeczka o Złotym Księżycu. Jeśli nie kojarzycie o czym piszę to tu jest wpis na ten temat - "Złoty księżyc, czyli o tym jak popełniłam dużo błędów i jestem z tego zadowolona."

Postanowiłam narysować większą wersję jednego z obrazków.

Oczywiście nie jest to kopia bo na większym formacie mogłam trochę inaczej rysować, a kopiowanie jest dla mnie nudne. Wolałam ten sam temat narysować w podobnym klimacie ale z pełną swobodą w detalach. 

Rysunek tuszem na beżowym papierze.

Poniżej zdjęcie rysunku w książeczce.

Stare drzewo

Lubię stare drzewa, takie po których widać że sporo przeżyły, że były i burze i wichury, że trwają na swoim miejscu od dawna.

W załomach kory żyją różne żyjątka, w dziuplach mieszkają ptaki albo wiewiórki.

Udało mi się przełamać i rysować na stoisku na Jarmarku Dominikańskim. Zazwyczaj wolę w spokoju, przy własnym stole.

Wilgotnica

Praca nad tym naszyjnikiem sprawiła mi sporo przyjemności. Wszystko w nim wygląda dokładnie tak jak chciałam, kolory szkliw, koralików i jedwabiu zagrały zgodnie z planem a moja ceramiczna wilgotnica jest podobna do tych prawdziwych.

Wilgotnicę czapeczkowatą a także jej siostry, równie piękne i bajkowe bardzo bym chciała na żywo spotkać, na razie mogę je tylko podziwiać na zdjęciach a dzięki Robertowi autorowi poniższego zdjęcia mogę i Wam tego grzybka pokazać. Czyż nie jest cudny choć różowy? ;)

Wilgotnica czapeczkowata, Humidicutis calyptriformis

fot. Robert Kozak

Tak mi się te grzyby spodobały, tak ta konkretna wilgotnica zgrała mi się z paletą szkliw że, jak rzadko, postanowiłam przedstawić konkretny gatunek.

Zmiksowałam więc różne odcienie zieleni, na kapelusz dałam porcję różowego a na trzon grzyba nieco bieli.

Spotkaliście kiedykolwiek takiego grzybka?
Ja się rozglądam i mam nadzieję że kiedyś się uda.

Nad wodą

Pamiętam jak wymyśliłam sobie takie właśnie oczka ceramiczne. Z wgłębieniem w którym mogę "ukryć" delikatne elementy, opowiedzieć małą historyjkę.
Dzięki temu że chowam je we wgłębieniu są one bezpieczne.
Jeden z pierwszych naszyjników tak zrobionych został u mnie, noszę go bardzo często również zimą, bez obaw zarzucam na niego szal i płaszcz.

Ale nie o tym bezpieczeństwie chciałam pisać.
Pamiętam jak robiłam jedne z pierwszych takich naszyjników. Myślałam wtedy o historyjkach znad wody. Rzut oka na staw, rzeczkę czy zarośnięte jezioro. jakieś liście na wodzie, inne pod wodą, trochę bąbelków.
Znów wróciłam do takich tematów w tym naszyjniku.

Nawet wybrałam się z naszyjnikiem do jednego z gdańskich parków gdzie są stawy i rzeczka by zrobić kilka zdjęć w terenie ale jakoś doskonale mi nie wychodziło. Najfajniejszym tłem okazał się liść lepiężnika różowego którego właśnie nad wodą najczęściej można spotkać. Zdążyłam zrobić kilka zdjęć i nagle zaczęło się ściemniać i mruczeć - najwyraźniej zbliżała się burza. 

Niemal całkiem biały

Gdy przygotowuję kolejną serię grzybów robię im przed poszkliwieniem fotkę rodzinną (tu przykład -> KLIK). Za każdym razem myślę o tym by zrobić taką specjalną, monochromatyczną serię. Ten pieniek z grzybkami jeszcze nie jest taki jaki powinien być by do takiej serii należeć ale jest całkiem blisko.

Dodałam mu bardzo niewiele koloru.
Nieco bladej zieleni na kapeluszach grzybów, nieco mocniejszej w miejscu gdzie grzyby wyrastają z pieńka.

Pozostałe części potraktowałam transparentnym lub białym szkliwem.

Ciekawa jestem co myślicie o takiej serii bez koloru.
Jasnej, kremowej, lub ciemnej jak gorzka czekolada. 

Muszelka

Znów zaglądamy nad morze.

Małą muszelkę ukryłam w delikatnym wgłębieniu w ceramicznym koralu, jak w niewielkim dołku w piachu na plaży, wypełnionym wodą.

Tym razem nie zrobiłam zwykłego, płaskiego z tyłu kawałka ceramiki. Zrobiłam owalny koralik pokryty z każdej strony szkliwem potem oprawiłam go w koraliki i zawiesiłam na uplecionym kolorowym, bawełnianym sznureczku. 

Naszyjnik jest niewielki, lekki, bardzo letni. 

Jak pamiątka z pobytu nad morzem.