Nad ciemną wodą

Dziś chciałam pokazać Wam kolejny ceramiczny pieniek który powstał jesienią.
Zastanawiałam się jak go pokazać, jaką mikro bajkę tu opowiedzieć.

Wyobraziłam sobie las, ciemny, późnojesienny, może taki pod koniec zimy, już bez śniegu ale jeszcze bez zieleni. wyobraziłam sobie ciemną wodę, staw, może wolno snujący się strumyk. Na brzegu wśród dywanu mchu, został po drzewie pień, który zasiedliła rodzina niewielkich grzybów o zielonych kapeluszach. mech odbija się w wodzie, na powierzchni unoszą się igły opadające z okolicznych drzew.
Cisza i spokój, jeszcze chwila i cały las oszaleje wiosennie.

Ceramiczny pieniek sam w sobie jest całkiem miłą ozdobą ale może też bardzo ładnie wyglądać w lesie w słoiku lub doniczce z paprotką.

Rozmiar pieńka z grzybami jest niewielki. Wysokość maksymalna to 3,2 cm. Średnica to 4,8 cm.

Tańczące grzyby

Naszyjnik z tańczącymi grzybami musiał poczekać na chwilę w której go pokażę wszystkim bo był prezentem. 

Wczoraj wieczorem dowiedziałam się, że niespodzianka się udała i podobała i bardzo mnie to ucieszyło.

Podstawę stanowi, jak niemal zawsze u mnie, ceramiczne oczko ręcznie zrobione, niepowtarzalne. 

Oprawiłam je w koraliki nawiązujące kolorem do matowych, turkusowych kapeluszy grzybów. Do tego dołożyłam dwa kolory cienkich rzemieni i powstał taki oto naszyjnik.

:)

Mała rybka

W turkusowym morzu wśród bąbelków, blików i światełek pływa mała turkusowa rybka.

Co prawda za oknem zimowa wiosna, luty, roztopy, wszystko raczej bure a moje buty ubłocone strasznie po przedpołudniowym maszerowaniu ale tu mogę sobie przeskoczyć nagle do takich klimatów ciepłych, morskich. Wiem, że ten turkus ciepły nie jest ale kojarzy mi się z ciepłym morzem, może oceanem, jaśniutką plażą i dużą dawką słońca.

Dziś dokończyłam właśnie taki naszyjnik. Z ceramicznym oczkiem z rybką, oprawionym w koraliki i zawieszonym na ręcznie wyplatanej, bawełnianej obróżce. 

A przy okazji...

Pomocy! Szukam zamiennika słowa "obróżka" strasznie go nie lubię a nie wiem jak nazwać to co nie jest rzemieniem, wstążką, łańcuszkiem a nawet sznurkiem ;)

Sroka

To było zamówienie z takich, które lubię ale i tak potrafi ono sprawić problemy ;)

Bo Ania poprosiła o srokę. Nic więcej. Srokę po mojemu. I to lubię.
I ta ptaszyna problemem nie była - lubię krukowate, problemem jest to co dzieje się gdy pada hasło "zamówienie".

To jest jakiś problem z głową i z tym co się w niej dzieje ;) Wiem, że nie tylko ja tak mam, zawsze o tym ostrzegam, czasem zwyczajnie bardzo długo trwa zanim poukładają mi się w głowie elementy, zanim będę gotowa by w końcu usiąść do tego tematu. Niby nie było presji czasu, żadnej presji nie było, a jednak gdzieś, coś człowieka w środku gniecie ;) A jak jest presja czasu to jest jeszcze gorzej.

Co zabawne (przynajmniej dla mnie) sroka siedziała mi w głowie, wciąż taka niepoukładana, cały czas od naszej rozmowy (ponad rok!). Różne rzeczy po drodze robiłam. A teraz gdy na pierwszy plan wyszło mi rozplanowanie całkiem innego rysunku, zbieranie detali, inspiracji, nagle właśnie sroka zaskoczyła.
Usiadłam i narysowałam.

Sroka z listy "do zrobienia dla..." odhaczona :D
I podoba mi się - chciałam żeby taka właśnie była (no pewnie że można lepiej, zawsze można).

Teraz rozgryzam kolejne z listy.
Rozgryzam te nie z listy.
Pracuję nad tańczącymi grzybkami.

Na słodko z pomponem

Poprzedni kot - broszka kojarzył mi się z kocurem a tu z całą pewnością mamy kotkę. Subtelniejsza od kolegi w amarantowym swetrze z włochatej włóczki z dwubarwnym pomponem. 

A może na granatowym swetrze lepiej niż na szarym?

Swetry są dobre na wszystko.

Swetry są dobre na wszystko.

Gdy zimno czy smutno sweter na ramiona, przytul kota. A jeśli kota brak, przytul kota w swetrze ;)

Bo kot w swetrze to ciepło do kwadratu, wiadomo.

W końcu wróciłam do kociaków - broszek, które zaczęły powstawać bardzo dawno temu, pisałam o tym gdy prezentowałam Wam pierwszego (o tu), potem pokazałam drugiego (o tu), potem nastąpiła przerwa a teraz ma dla Was dwa koty.
Dziś ten bardziej stonowany, jutro będzie bardziej puchato i kolorowo.

Broszko-kot ma haftowany na jedwabiu pyszczek, ubrany jest w sweterek który sama mu zrobiłam. Jest bardzo lekki, waży 5 g .

A może do szarego swetra lepiej?

Drzewo które gra w Orkiestrze.

Co roku gra w naszym kraju wyjątkowa Orkiestra. W tym roku mam nadzieję dołożyć kilka dodatkowych nut i mam nadzieję, że mi w tym pomożecie.

Trochę jestem w tym jak pierwszak - tak bardzo nie lubię zakupów przez internet, że dopiero niedawno pierwszy raz coś przez Allegro kupiłam. Konto miałam już dawno założone też z okazji orkiestrowej. Tak dawno, że zapomniałam hasła i nie pamiętałam jak się wystawia cokolwiek, z resztą od tamtego czasu pewnie wszystko się zmieniło. 

Ale do rzeczy. Ten obrazek z wiosennym drzewem właśnie zaczął dla Orkiestry grać.
A jak można pomóc skoro to sugeruję?

Po pierwsze można licytować tu -> Drzewo dla WOŚP

Po drugie można aukcję udostępniać.

Za chwilę na moim Fejsbuniowym profilu pojawi się zdjęcie drzewa z namiarami na aukcję, można polubić, skomentować, udostępnić - każda Wasza aktywność powoduje, że informacja dotrze do większej ilości osób. A że cel jest dobry to wyjątkowo Was na tę aktywność namawiam.
Na Instagramie taka informacja też się pokaże.

Moja aukcja trwa do 17.01.2019
:)