Serduszkowy turkus.

Chyba z powodu upałów miałam ostatnio chęć na jasne, lekkie jak pianka kolory. I tak powstał między innymi ten niewielki naszyjnik.

Na rzemieniach w dwóch kolorach zawiesiłam oprawione w koraliki ceramiczne oczko.

Muchomor zaczerwieniony

Przyznam Wam się, że mam strasznie dużo do pokazania ale równocześnie pracy tyle, że nawet nie wiem kiedy zrobić zdjęcia a co dopiero mówić o ich przygotowaniu do pokazania.
Zwyczajnie zbliża się Jarmark Dominikański.
A od soboty tam mnie znajdziecie.
O konkretach jeszcze z całą pewnością napiszę a na Instagrama i FB będę wrzucała pewnie trochę zdjęć typu tu i teraz tak się dzieje.

No tak ale nie o tym miałam napisać. Miałam napisać kilka słów o zaczerwienionym muchomorze.
Kiedy jakiś czas temu robiłam pierwszego muchomora pewna Monika namawiała mnie bym zrobiła czerwonego. Jakoś mi to nie pasowało, nie chciałam żeby był taki jak z obrazka i zrobiłam zielonego. Tym razem przygotowałam cztery muchomory. Trzy z łatkami i jeden bez. Gdy już poszkliwiłam kilka na kolory mniej typowe postanowiłam tego jednego potraktować czerwienią. A niech będzie "z obrazka".

Wzrost ceramicznego, zaczerwienionego muchomora - 4 cm.

Muchomor nutellowy

Muchomor nutellowy kusi czekoladowym kolorem, łatkami jak migdałowe płatki ale uważajcie, można na nim zęby połamać ;)

Kolejny ceramiczny grzybek ma 6,5 cm wzrostu.

Bladzioszki

Delikatne bladzioszki wyrosły na pieńku.

Od jakiegoś czasu kusiło mnie żeby grzybom coś jeszcze dodać. Na przykład pieniek z którego wyrastają. Tak, pieniek jest również ceramiczny. 

Grzyby zapozowały wśród kamieni i korzeni w doniczce mojego fikusa.

Zielony muchomor.

Muchomory są bardzo malownicze. 

Nie mogło i w tej grzybowej serii kilku przypadków zabraknąć. Na początek chcę pokazać wam zielonego. 

Na potrzeby zdjęcia zamieszkał na chwilę w moim, przywiezionym z warsztatów w Woziwodzie, słoju z paprotką.
Jak widać i mech i paproć nieźle sobie radzą.
A w tle wystąpiła kolejna z moich paprotek. Spotkałam ją w którymś z wielkich sklepów budowlanych. Zamęczoną, zmaltretowaną, za jakieś drobne pieniądze. Widać było że jeszcze walczy więc postanowiłam dać jej szansę. Po miesiącu u mnie wygląda o niebo lepiej. 

Muchomor ma wszystko co powinien mieć porządny ceramiczny muchomor. Ma kropeczki na dekielku, pod spodem blaszki i kołnierzyk oraz "skarpetkę". 

Wyrósł na 6 cm w górę. 

Wronie uszy

Wronie uszy tak nazywany bywa grzyb który był inspiracją do powstania tych dwóch ceramicznych grzybów. Tak naprawdę były trzy sztuki ale wykazałam się wyjątkową niezręcznością i jeden zniszczyłam rzucając w niego szczypcami.
Ale wracając do grzybów. Wronie uszy - już widzę wronę z takimi trąbkami wystającymi z głowy :D - czyli lejkowiec dęty był tu inspiracją.

Mniejszy z nich ma niecałe 8 cm wzrostu, większy odrobinę więcej niż 9 cm.
Już je widzę jak wychylają się z mchu i liści paproci w jakimś domowym lesie.
:)

Liliowy akcent.

 

Drugi niewielki grzybek również, jak poprzednio pokazany, stoi samodzielnie ale oczywiście ma na dole dziurkę dzięki której łatwo go można ustabilizować w podłożu. Łączy w sobie chłodne zielenie, odrobinę koloru kremowego a na kapeluszu ma liliowe akcenty.
Ma 5 cm wzrostu.

W czerwonym kapeluszu.

Widzieliście w poprzednim wpisie "fotkę rodzinną"? Dziś rano pierwsze z tych grzybów wyjęłam z pieca już w kolorze.

Zaczynam nową letnią serię grzybków takim małym, w czerwonym kapeluszu.
Ma trzy centymetry wzrostu, jest tak zrobiony że sam stoi, nie trzeba go do niczego mocować. Ma piegowatą białą nóżkę z zielonymi akcentami.

:)

Fotka rodzinna

W końcu przestałam lepić i wypaliłam wszystko co w ostatnim czasie zrobiłam. Dziś rano otworzłym piec po wypale i wyjęłam z niego między innymi taką pokaźną grupę grzybów. Teraz czeka je szkliwienie.
Ale musiałam, kolejny raz musiałam zrobić im wspólne zdjęcie. Fajnie wyglądają razem takie matowe i wciąż bez koloru. 

No to wracam do szkliwienia.

:)