W grupie raźniej.

W grupie raźniej. Tak pewnie kombinuje to stadko grzybów więc posadziłam je na jednym "pieńku".

Formą trochę przypominają boczniaki ale kolorystycznie nie mają z nimi nic wspólnego. 

Wzrost całej grupy - 4,2 cm, szerokość maksymalna 5,2 cm.

Z tej letniej serii grzybów, którą wciąż Wam pokazuję, to ostatnie grzyby grupowe i ostatnie które mogą stać samodzielnie.

Trochę detali i zbliżeń:

:)

Świetlikowa polana

Przed południem próbowałam wyprodukować trochę fotograficznej magii. Miało być bajkowo, zielono, turkusowo z ciepłymi iskierkami... ale nic, nic kompletnie mi nie wychodziło. Mam takiego jednego grzybka do którego podchodzę już któryś raz. W końcu musi się udać ale jak widać nie dziś.

Przeskoczyłam więc w inną bajkę.

Miałam ochotę na soczyste kolory. Wyobraziłam sobie polanę leśną porośniętą fioletowymi mchami i porostami, stado świetlików i jeszcze kilka drobiazgów które ostatecznie nie załapały się na zdjęcie.

Grzybek którego umieściłam w tej bajce ma matowy, turkusowy kapelusz z kilkoma brązowymi plamkami, grubsze, turkusowo-brązowe blaszki , ciemnobrązowy trzon. Wzrostu niecałe 4 cm, a średnica kapelusza to maksymalnie 3,5 cm. 

:)

Rodzina

Całkiem spora rodzina Jeśli policzyć sztuki. Jest ich dziewięcioro i zawsze trzymają się razem.

Ale jeśli pomyśleć o wzroście to już tacy wielcy nie są ;)

Wzrost najwyższego członka tej zielono-kapeluszowej rodzinki to 5,5 cm. 

Porcja detali:

A na poniższym zdjęciu doskonale widać dziurkę w którą wkładam drut pomagający mi ustabilizować grzybki w podłożu. Tym razem na pierwszym zdjęciu (wiem, nie widać tego) przełożyłam drut po prostu przez pęknięcie w drewnie i z drugiej strony rozgięłam końce w różnych kierunkach.

Piórka

Broszka z wzorem jak ptasie piórka powstała bardzo szybko.

I szybko się z nią pożegnałam robiąc zaledwie kilka zdjęć. Dobrze że w tym pośpiechu mi to nie umknęło ;)

Jest lekka, miodowo-czekoladowa (słodycz! czemu ja mam zawsze jakieś jadalne skojarzenia przy tych kolorach?), błyszcząca.

Mam nadzieję że się spodobała komu trzeba :)

Nie da się nie zauważyć.

Niby maluch z niego, ledwo od ziemi odstaje ale nie da się go nie zauważyć.

Wystarczy soczyście czerwony kapelusz.

To kolejny okaz z letniej serii grzybów których jeszcze nikomu nie pokazałam.

Jeden z niewielu który sam stoi. Ma oczywiście dziurkę w trzonie która ułatwia ustabilizowanie go.

Wzrost - 2,2 cm

Średnica kapelusza w najszerszym miejscu - 2,7 cm

Niejadalny ;)

Zenek. Czyli rozgrzewki ciąg dalszy nastąpił.

No i tak to zawsze wygląda. Założyłam sobie, że pokażę teraz kolejnego ceramicznego grzyba a jest Zenek w grzybach. Zenek nie ma nic wspólnego z ceramiką jak widać. Grzyby to też niespecjalnie go kręcą. Mchy również nie bardzo. Ale sweter lubi. Jesienią chyba każdy lubi swetry ;)

Obowiązkowa porcja detali:

Maciuś. Rozgrzewka.

Dość długo nie rysowałam. Po tej przerwie zanim wezmę się za coś większego postanowiłam narysować jakiegoś "malucha" na rozgrzewkę. I powstał taki oto kocio jesienny, który dostał ode mnie imię Maciuś.

Sweter obowiązkowy - jesień idzie! 

Grzyby i porosty.

:)

Trochę detali:

Leśne koralowce

Obiecywałam że będą grzyby i są. Tym razem już nie te prawdziwe leśne tylko takie które powstały w pracowni, przetrwały lepienie, wypalanie i szkliwienie.

Kilka lat temu zwróciłam uwagę w lesie na takie małe grzybki które wyglądają jak koralowce. Mój atlas grzybów nie obejmuje zbyt wielu gatunków tego typu i myślałam że to wyblakły pięknoróg największy ale dziś podejrzewam (choć wciąż pewności nie mam) że była to jakaś koralówka. Jeśli chcecie zobaczyć jak wyglądają takie grzyby zapraszam do poprzedniego wpisu - znów je znalazłam i złapałam na zdjęciach.

Bez względu na to który to był grzyb to posłużył jako inspiracja do pracy w glinie.