Letnia noc.

Letnia noc gdy panuje paskudne przedwiośnie?
A dlaczego by nie.

Przedwiośnie, ten moment gdy wszystko jest bure, brudne, chodniki zasolone, trawniki... mhmm może lepiej nie wnikać w szczegóły, to jedyny tak naprawdę czas w roku, którego nie lubię.
Najczęściej właśnie wtedy dopada mnie "niemoc". Wiem co chcę zrobić, narysować, stworzyć a tu nic. Siedzę przed kartką, nad kawałkiem gliny, kłębkiem nici i kompletnie nic z tego nie wynika. Od jakiegoś czasu udaje mi się to zniweczyć zmianą materiału. Nie idzie rysunek? Łapię za igłę. Glina nie słucha? Gdzież papier, ołówek? A może kupię sobie złoty tusz?

I tak to właśnie ostatnio wyglądało.
Męczyłam rysunek, już poukładany w głowie, tylko na papier przelać się nie chciał. Trochę mnie to złościło, więc powstał naszyjnik i pasujące do niego kolczyki. Niby komplet ale ponieważ nie przepadam za nimi, nie upieram się żeby kompletem był.
Z rozpędu powstały też kolejne kolczyki.
I znów się zacięłam. Tym razem ze zrobieniem zdjęć. Na szczęście odblokowało mi się przelewanie kresek na papier.
Ledwo skończyłam rysować odblokowało się robienie fotek.

Zatem dziś ceramika w koralikach, maleńki ptaszek wśród turkusowych listków na tle nocnego nieba. Na niebie księżyc jak rzęsa.

Na człowieku który udaje że jest lato, że ciepło tak właśnie się prezentuje ten zestaw.

A tak prezentuje się z bliska

Naszyjnik

i kolczyki

Nowy rysunek już wkrótce.
:)